إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بـِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بـِعَفْوِکَ
معبودا، اگر مرا به جرم و جریرتم گیری، تو را به عفو و گذشتت گیرم؛

وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بـِذُنُوبی أَخَذْتُکَ بـِمَغْفِرَتِکَ
و اگر مرا به گناهم‌گیری، تو را به آمرزشت گیرم؛

وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ
و اگر مرا به آتشم اندر سازی، به دوزخیان گویم که: منم دوستدار تو!‌

اِلهى اِنْ کانَ صَغُرَ فى جَنْبِ طاعَتِکَ عَمَلى فَقَدْ کَبُرَ فى جَنْبِ رَجاَّئِکَ اَمَلى
معبودا، اگر در برابر طاعتِ تو کردارم خوار و بی‌مقدار آید، ولی در برابر امید [به بزرگواری‌ات] آرزویم بسی بزرگ است.

فرازی از مناجات شعبانیه

تاریخ درج در کلوب: 1387.05.18 ساعت 21:56